1. Lokalnenawęglanie

Podczas obróbki form ważne jest całkowite wyeliminowanie miejscowegonawęglania lub wysokiego poziomu-stal szybkotnąca. Wysoki-Narzędzia ze stali szybkotnącej mogą również równomiernie ulegać miejscowemunawęgleniu. Jeśli podczas obróbki cieplnejnie zostanie zastosowana odpowiednia ochrona przed utlenianiem lubnawęglaniem, może wystąpić częściowenawęglenie. Następnie hartowanie spowoduje różne punkty przemiany temperatury, co spowoduje różnenaprężeniana powierzchni i rdzeniu, co często prowadzi do pękania.

2. Przejście ostrej krawędzi

Obróbka cieplna powoduje deformację materiału. Objawi się to pękaniem w obszarach, w któryche istnieje możliwość uwolnienia tychnaprężeń,np. ostrychnarożników itp. Dlatego też podczas obróbki cieplnejnależy w miarę możliwości unikać ostrychnarożników.

3. Śladynaciskuna powierzchni zewnętrznej

Często zdarza się, że formy z ostrymi śladaminaciskuna powierzchni zewnętrznej kierowane są do pieca hartowniczego. Jeżeli stosuje się szorstki środek hartujący,na powierzchni mogą łatwo tworzyć się pęknięcia. Formy hartowniczenależy podać R-kąty tak bardzo, jak to możliwe.

4. Nieprawidłowa temperatura obróbki cieplnej

Temperatura doświadczana przez każdy przedmiot obrabiany w piecu może się znacznie różnić, a obróbka cieplna może powodować pęknięcia, skracając żywotność.

5. Wyżarzanie

Formy częstonie są całkowicie wyżarzane, zakładając, że po hartowaniu uzyskano żądaną twardość i formę od razu można wykorzystać. W takich przypadkach, ponieważ struktura temperaturynie zmieniła się od początku z kwadratowejna sześcienną, istnieje już ukryteniebezpieczeństwo.

6. Azotowanie gazowe (łącznie z miękkim azotowaniem gazowym i hartowaniem gazowym)Podczas azotowania gazowego przedmiot obrabiany umieszcza się w piecu do azotowania, który umieszcza się w piecu przerywanym lubnapełnia gazowym amoniakiem. Amoniak rozkłada sięna azot i wodór. Azot dyfundujena powierzchnię przedmiotu obrabianego i ekstrahuje się wodór. Zwykle czas operacji azotowania jest dość długi, ponieważ szybkość penetracji azotu do przedmiotu obrabianegonie jest tak duża, jak w innych procesach. Zaletą utwardzania gazowego jest to, że koszty operacji są tanie, a powierzchnia robocza jestnawet w stosunkowo prostych warunkach. Azotowanie gazowe stosowane jest głównie w przypadku detalinarażonychna ekstremalne zużycie. (Uwaga: Azotowanie miękkie gazowe penetruje około 0,1 mm w ciągu 17 godzin obróbki, a utwardzanie gazowe penetruje około 0,3 mm w ciągu 70 godzin obróbki) Kolor azotowanego przedmiotu obrabianego jest biały. Jeśli azotowany przedmiot jest ciemny, oznacza to, że został utleniony i możliwe, że występuje problem z jakością pieca. Azotowanie jonowe (miękkie azotowanie jonowe i utwardzanie dyfuzyjne jonowe)

Azotowanie jonowe (znane również jako azotowanie jarzeniowe) działa wnieconiższej temperaturze. Przedmiot obrabiany jest podłączony jako katoda, a ściana pieca próżniowego jest połączona jako anoda. Napięcie przyłączeniowe wynosi kilkaset woltów. W efekcie dochodzi do wyładowań oniskim jarze. Spowoduje to wytworzenie dodatnich jonów azotu, które z dużą energią uderzają w powierzchnię przedmiotu obrabianego. Azotowanie jonowe wykorzystuje zakres temperatur 400-550°C i jest bardzo łatwy do kontrolowania. Ostrenarożniki przedmiotu obrabianego ulegają uszkodzeniu, uderzenie jest stępione, a płynowi trudno jest przedostać się w głębokie położenie boczne lub robocze położenie kości.